Vandag het Melissa (Die Suid-Afrikaanse, Afrikaanse Au Pair wat ek deur Elserie en Facebook ontmoet het) my op 'n toer van Boston geneem. Behalwe vir die bejaarde man met die donkerbril wat ons vreemd beloer het en toe uitgeroep het "I'm so glad, I'm so glad, I'm so glad I don't know all these people..." was die dag nie te vreemd nie. Ek het geleer hoe om die treine te ry (werk baie soos London s'n, dit is tog per slot van sake dieselfde konsep. Mense wat soos molle teen 'n asemrowende spoed in donker tonnels onder die grond ry - waarlik 'n wenner! {ek weet molle ry nie in tonnels rond nie, maar.... jy verstaan.}). Ek het verder ook heel lekker Thai kos gekoop (Paradise chicken of so iets) vir so ongeveer $13 (vir 2 porsies) indien ek reg onthou, - waarlik 'n belegging in my toekoms. Waarom vra jy, is noodles en hoender 'n belegging in my toekoms?
Dit kan eenvoudig opgesom word in 3 redes: Die sogenaamde 3-eenheid van noodle-beleggings:
1.) Dit was goeie kos. (Dit was twee volle, nie omgewingsvriendelike take-away styrofoam bakkies vol kos (daardie waarin mense gewoonlik Hamburgers en chips koop)) Daar het soveel oorgebly dat ek nog aandete ook daarvan kon neem - en toe is daar steeds 'n klein bietjie oor... (maar later meer hieroor)
2.) Ek weet nou waar om Thai noodles en Paradise chicken te koop teen net $13 vir twee volle, nie omgewingsvriendelike take-away styrofoam bakkies vol. (Die die vrou agter die toonbank se tandbederf is ook nie eers ver gevorderd nie! - 'n Bonus!) 'n Waardevolle bekendstelling aan 'n stukkie Boston cuisine! (Die noodles nou, nie die tannie se tande nie...)
3.) Hier moet julle kophou - Ek ontdek mos toe nou gister dat ek ook 'n food disposer weggesteek in my kombuiswasbak het. Daardie goed waar jy ou kos ingooi, jou hande ver van die gat weghou (behalwe as PPS se ongeskiktheidsplan moet uitbetaal - daar is darem 'n veiligheidsmeganisme wat verhoud dat ek my hand daar kon insit, {net ingeval my makelaar lees}) en dan die knoppie druk, en dan soos Casper sal sê :"En soos magic (en met 'n m@erse lawaai), dan verdwyn daardie kos êrens heen." Niemand weet waarheen, dit verdwyn net. Ek besef toe later hoekom ek soveel bedelaars op die straat sien - niemand gooi kos in asblikke weg nie - so niemand kan soos in SA jou sakke deursoek vir gisteraand se Kentucky nie - want dit het magies verdwyn! Elkgeval, ek wou vandag toe uitvind of my disposer werk, want wat gaan ek doen met die bietjie noodles wat oorgebly het. Ek kan nie 'n derde keer daarvan eet nie (Salmonella en ek was nog nooit goeie vriende nie, en niks gaan dit in die land van Gerry Springer en Riki lake verander nie!), en vries kan ek dit nie want my 14 kubieke cm vrieshokke is alreeds vol die 32 kubieke cm maalvleis en gemengde groente gereg wat ek gisteraand vernuftig gemaak het en in klein bite-size pakkies verpak het - gereed om binne minute op te warm. (ek het eers vanoggend onthou ek het nie 'n mikrogolfoond nie...) Terug na die 3-eenheid belegging, ek kan nie die noodles in die asblik gooi nie, want ek glo in recycling en die kompleks se komposhoop maak eers op 4 september oop (of moet ek sê, die hoop hoop eers op 4 september op, he he he...) so ek besluit toe om te toets of my disposer werk. Ek draai die knop, niks gebeur, ek kyk onder in die kas, daar's 'n klein knoppie, ek druk dit, niks gebeur. Ek draai die knop in 'n ander rigting, niks gebeur. Ek ruk die hele prop uit die wasbak, sit dit terug, niks gebeur... Ek stap later af en gaan vra die vriendelike dame agter die toonbank presies hoe die ding werk. Haar antwoord slaan my stom:"I do not know..." Magtig vrou, ek is nuut hier, ek kon my hand verloor het, ek kon iets uitgebrand het, man wie weet ek kon dalk self toevallig 'n kerntoestel geaktiveer het - ek is die onkundige een, en jy sê vir my jy weet nie?! Sy verwys my toe na die manager van die kompleks... So statige gryskop omie wat my aan Verwoerd in sy jonger dae herinner (nie dat ek weet hoe Verwoerd gelyk het nie, maar indien Verwoerd 'n facilities manager was in plaas van die eerste minister/president? van die eens magtigste land in Afrika dan sou hy so gelyk het - net 'n vermoede) Hy verduidelik toe kortweg wat hy dink ek moet doen. Ek keer toe later terug en gaan peuter nog so rukkie met die masjien se knoppies en knoppe en... wag daarvoor... 'soos magic' woer daar iets binne in my wasbak se maag. (As 'n wasbak 'n maag gehad het sou dit daar gesit het - net 'n vermoede). Dit skommel en skud, die water loop en die yster dier se tande kners. Dit klink soos iets wat die katolieke kerk gebruik het tydens die vervolging van die protestante - dis wonderlik! My masjien werk, ek kan van afval kos ontslae raak! Skoon, eenvoudig, kommervry! SO, die logiese gevolgtrekking:
1 pakkie thai noodles = 'n goeie ete (middag en aand)
'n blootstelling aan Boston cuisine (die noodles nie die tannie)
'n uitstappie na die oom Verwoerd en 'n volle funksionerende disposer.
Net belangrik om te sê, teen hierdie tyd was dit al laat en ek het toe nou nie my noodles in my protestant-onderdrukkende-woer-woer gegooi nie want ek was bang ek maak al die protestante in die kamers lang my wakker - ek was bang hulle sou protesteer...
Elkgeval, dit is die storie van vandag. Dit was nie eintlik die storie wat ek wou vertel nie. (Die een wat ek wou vertel loop soos volg:
Ek het vandag wasgoed gewas in die komplek se wasmasjien en per ongeluk my spierwit Credit Union T-hemp (gratis saam met die oopmaak van 'n spaar rekening) en my 1 paar wit kouse saam met my Meltz 75% afslag 'made in india' donkerblou hemp gewas. Ek het nou 'n baby-blue paar kouse wat pragtig gaan pas by my baby-blue Credit Union T-hemp. (mamma het my altyd gewaarsku...)
Groete
{Weereens dankie aan Melissa en haar ousus Lee-Anne vir hulle vriendelikheid en dat hulle my gehelp het om die wêreld hier rond beter te leer ken. Dit word opreg waardeer!}
Dit kan eenvoudig opgesom word in 3 redes: Die sogenaamde 3-eenheid van noodle-beleggings:
1.) Dit was goeie kos. (Dit was twee volle, nie omgewingsvriendelike take-away styrofoam bakkies vol kos (daardie waarin mense gewoonlik Hamburgers en chips koop)) Daar het soveel oorgebly dat ek nog aandete ook daarvan kon neem - en toe is daar steeds 'n klein bietjie oor... (maar later meer hieroor)
2.) Ek weet nou waar om Thai noodles en Paradise chicken te koop teen net $13 vir twee volle, nie omgewingsvriendelike take-away styrofoam bakkies vol. (Die die vrou agter die toonbank se tandbederf is ook nie eers ver gevorderd nie! - 'n Bonus!) 'n Waardevolle bekendstelling aan 'n stukkie Boston cuisine! (Die noodles nou, nie die tannie se tande nie...)
3.) Hier moet julle kophou - Ek ontdek mos toe nou gister dat ek ook 'n food disposer weggesteek in my kombuiswasbak het. Daardie goed waar jy ou kos ingooi, jou hande ver van die gat weghou (behalwe as PPS se ongeskiktheidsplan moet uitbetaal - daar is darem 'n veiligheidsmeganisme wat verhoud dat ek my hand daar kon insit, {net ingeval my makelaar lees}) en dan die knoppie druk, en dan soos Casper sal sê :"En soos magic (en met 'n m@erse lawaai), dan verdwyn daardie kos êrens heen." Niemand weet waarheen, dit verdwyn net. Ek besef toe later hoekom ek soveel bedelaars op die straat sien - niemand gooi kos in asblikke weg nie - so niemand kan soos in SA jou sakke deursoek vir gisteraand se Kentucky nie - want dit het magies verdwyn! Elkgeval, ek wou vandag toe uitvind of my disposer werk, want wat gaan ek doen met die bietjie noodles wat oorgebly het. Ek kan nie 'n derde keer daarvan eet nie (Salmonella en ek was nog nooit goeie vriende nie, en niks gaan dit in die land van Gerry Springer en Riki lake verander nie!), en vries kan ek dit nie want my 14 kubieke cm vrieshokke is alreeds vol die 32 kubieke cm maalvleis en gemengde groente gereg wat ek gisteraand vernuftig gemaak het en in klein bite-size pakkies verpak het - gereed om binne minute op te warm. (ek het eers vanoggend onthou ek het nie 'n mikrogolfoond nie...) Terug na die 3-eenheid belegging, ek kan nie die noodles in die asblik gooi nie, want ek glo in recycling en die kompleks se komposhoop maak eers op 4 september oop (of moet ek sê, die hoop hoop eers op 4 september op, he he he...) so ek besluit toe om te toets of my disposer werk. Ek draai die knop, niks gebeur, ek kyk onder in die kas, daar's 'n klein knoppie, ek druk dit, niks gebeur. Ek draai die knop in 'n ander rigting, niks gebeur. Ek ruk die hele prop uit die wasbak, sit dit terug, niks gebeur... Ek stap later af en gaan vra die vriendelike dame agter die toonbank presies hoe die ding werk. Haar antwoord slaan my stom:"I do not know..." Magtig vrou, ek is nuut hier, ek kon my hand verloor het, ek kon iets uitgebrand het, man wie weet ek kon dalk self toevallig 'n kerntoestel geaktiveer het - ek is die onkundige een, en jy sê vir my jy weet nie?! Sy verwys my toe na die manager van die kompleks... So statige gryskop omie wat my aan Verwoerd in sy jonger dae herinner (nie dat ek weet hoe Verwoerd gelyk het nie, maar indien Verwoerd 'n facilities manager was in plaas van die eerste minister/president? van die eens magtigste land in Afrika dan sou hy so gelyk het - net 'n vermoede) Hy verduidelik toe kortweg wat hy dink ek moet doen. Ek keer toe later terug en gaan peuter nog so rukkie met die masjien se knoppies en knoppe en... wag daarvoor... 'soos magic' woer daar iets binne in my wasbak se maag. (As 'n wasbak 'n maag gehad het sou dit daar gesit het - net 'n vermoede). Dit skommel en skud, die water loop en die yster dier se tande kners. Dit klink soos iets wat die katolieke kerk gebruik het tydens die vervolging van die protestante - dis wonderlik! My masjien werk, ek kan van afval kos ontslae raak! Skoon, eenvoudig, kommervry! SO, die logiese gevolgtrekking:
1 pakkie thai noodles = 'n goeie ete (middag en aand)
'n blootstelling aan Boston cuisine (die noodles nie die tannie)
'n uitstappie na die oom Verwoerd en 'n volle funksionerende disposer.
Net belangrik om te sê, teen hierdie tyd was dit al laat en ek het toe nou nie my noodles in my protestant-onderdrukkende-woer-woer gegooi nie want ek was bang ek maak al die protestante in die kamers lang my wakker - ek was bang hulle sou protesteer...
Elkgeval, dit is die storie van vandag. Dit was nie eintlik die storie wat ek wou vertel nie. (Die een wat ek wou vertel loop soos volg:
Ek het vandag wasgoed gewas in die komplek se wasmasjien en per ongeluk my spierwit Credit Union T-hemp (gratis saam met die oopmaak van 'n spaar rekening) en my 1 paar wit kouse saam met my Meltz 75% afslag 'made in india' donkerblou hemp gewas. Ek het nou 'n baby-blue paar kouse wat pragtig gaan pas by my baby-blue Credit Union T-hemp. (mamma het my altyd gewaarsku...)
Groete
{Weereens dankie aan Melissa en haar ousus Lee-Anne vir hulle vriendelikheid en dat hulle my gehelp het om die wêreld hier rond beter te leer ken. Dit word opreg waardeer!}
